რატომ ატარებდნენ გრძელ თმას ინდიელები, ამის წაკითხვის შემდეგ თმის შეჭრა აღარ მოგინდებათ
- 2016-02-10 21:47:41
- 4085 ნახვა
თანამედროვე კულტურაში მიჩნეულია, რომ ვარცხნილობა მხოლოდ მოდისა და პირადი გემოვნების საკითხია. სინამდვილეში ეს შეზღუდული შეხედულებაა.
გასული საუკუნის 90-იანი წლების დსაწყისში ამერიკელი ქალბატონის, სალის ქმარი ჰოსპიტალ VA Medical-ში-ში
ფსიქოლოგად მუშაობდა. ამ კლინიკის პაციენტების უმრავლესობა ცხელ წერტილებში ნამყოფი ჯარისკაცები და ვიეტნამის ომის ვეტერანები იყვნენ.
"ერთ საღამოს ჩემი ქმარი შინ დიდი, სქელი საქაღალდით დაბრუნდა. ასობით გვერდზე წარმოდგენილი იყო მთავრობის შეკვეთით ჩატარებული კვლევების შედეგები. ის გაოგნებული იყო იმით, რასაც კითხულობდა. იმ საღამომ მთელი ჩვენი ცხოვრება შეცვალა. ჩემმა ქმარმა, რომელიც ყოველთვის კონსერვატორი გახლდათ, თმა და წვერი მოუშვა და მას შემდეგ არასოდეს წასულა საპარიკმახეროში. მის მაგალითს დანარჩენმა თანამშრომლებმაც მიჰბაძეს. როცა თავად წავიკითხე ეს დოკუმენტები, ყველაფერს მივხვდი", - განაცხადა ქალბატონმა სალიმ.
ვიეტნამის ომის დროს ამერიკის სპეციალური სამხედრო ძალების წარმომადგენლები მეცნიერებთან ერთად ინდიელთა რეზერვაციებს ათვალიერებდნენ და მომავალ ნიჭიერ მზვერავებს ეძებდნენ - ახალგაზრდა, ძლიერ მამაკაცებს, რომლებსაც მოქნილად და უხმაუროდ გადაადგილება შეეძლოთ.
ექსპერტები საუკეთესოთა შორის საუკეთესოებს არჩევდნენ და სპეციალურ რაზმებში ანაწილებდნენ. ცხადია, ახალწვეულებს თმას პარსავდნენ. სწორედ აქედან იწყებოდა უცნაური ამბავი.
ფრონტზე მიხვედრისას ინდიელთა ნიჭი და უნარი სადღაც ქრებოდა, ისინი იმედებს ვერ ამართლებდნენ.
წაიკითხეთ სრულად
თანამედროვე კულტურაში მიჩნეულია, რომ ვარცხნილობა მხოლოდ მოდისა და პირადი გემოვნების საკითხია. სინამდვილეში ეს შეზღუდული შეხედულებაა.
გასული საუკუნის 90-იანი წლების დსაწყისში ამერიკელი ქალბატონის, სალის ქმარი ჰოსპიტალ VA Medical-ში-ში
ფსიქოლოგად მუშაობდა. ამ კლინიკის პაციენტების უმრავლესობა ცხელ წერტილებში ნამყოფი ჯარისკაცები და ვიეტნამის ომის ვეტერანები იყვნენ.
"ერთ საღამოს ჩემი ქმარი შინ დიდი, სქელი საქაღალდით დაბრუნდა. ასობით გვერდზე წარმოდგენილი იყო მთავრობის შეკვეთით ჩატარებული კვლევების შედეგები. ის გაოგნებული იყო იმით, რასაც კითხულობდა. იმ საღამომ მთელი ჩვენი ცხოვრება შეცვალა. ჩემმა ქმარმა, რომელიც ყოველთვის კონსერვატორი გახლდათ, თმა და წვერი მოუშვა და მას შემდეგ არასოდეს წასულა საპარიკმახეროში. მის მაგალითს დანარჩენმა თანამშრომლებმაც მიჰბაძეს. როცა თავად წავიკითხე ეს დოკუმენტები, ყველაფერს მივხვდი", - განაცხადა ქალბატონმა სალიმ.
ვიეტნამის ომის დროს ამერიკის სპეციალური სამხედრო ძალების წარმომადგენლები მეცნიერებთან ერთად ინდიელთა რეზერვაციებს ათვალიერებდნენ და მომავალ ნიჭიერ მზვერავებს ეძებდნენ - ახალგაზრდა, ძლიერ მამაკაცებს, რომლებსაც მოქნილად და უხმაუროდ გადაადგილება შეეძლოთ.
ექსპერტები საუკეთესოთა შორის საუკეთესოებს არჩევდნენ და სპეციალურ რაზმებში ანაწილებდნენ. ცხადია, ახალწვეულებს თმას პარსავდნენ. სწორედ აქედან იწყებოდა უცნაური ამბავი.
ფრონტზე მიხვედრისას ინდიელთა ნიჭი და უნარი სადღაც ქრებოდა, ისინი იმედებს ვერ ამართლებდნენ.
მთავრობამ მიზეზების ძიება დაიწყო და შესაბამისი კვლევებისთვის ათობით მილიონი დოლარი დახარჯა. კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ მიზეზი სამხედრო ვარცხნილობა - გადაპარსული თავი იყო. მეცნიერები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ სწორედ თმა ინახავს მახვილ შეგრძნებებსა და ექსტრასენსორულ ინფორმაციას.
პენტაგონის საიდუმლო კვლევების ცენტრში მიჰყავდათ ნიჭიერი ინდიელები, რომლებიც წარმატებით აბარებდნენ ყველა ტესტს, შემდეგ ეტაპობრივად უმოკლებდნენ თმას და ისევ ცდიდნენ. აღმოჩნდა, რომ რაც უფრო უმოკლებდნენ თმას, მით უფრო იკარგებოდა მათი უნარები და სამყაროსთან განსაკუთრებული კავშირი.
შემდეგ გამოკვლევები ევროპელების შთამომავალ "ჩვეულებრივ" ამერიკელებსაც ჩაუტარეს.
ტესტი დაახლოებით ასეთი იყო:
გასული საუკუნის 90-იანი წლების დსაწყისში ამერიკელი ქალბატონის, სალის ქმარი ჰოსპიტალ VA Medical-ში-ში
ფსიქოლოგად მუშაობდა. ამ კლინიკის პაციენტების უმრავლესობა ცხელ წერტილებში ნამყოფი ჯარისკაცები და ვიეტნამის ომის ვეტერანები იყვნენ.
"ერთ საღამოს ჩემი ქმარი შინ დიდი, სქელი საქაღალდით დაბრუნდა. ასობით გვერდზე წარმოდგენილი იყო მთავრობის შეკვეთით ჩატარებული კვლევების შედეგები. ის გაოგნებული იყო იმით, რასაც კითხულობდა. იმ საღამომ მთელი ჩვენი ცხოვრება შეცვალა. ჩემმა ქმარმა, რომელიც ყოველთვის კონსერვატორი გახლდათ, თმა და წვერი მოუშვა და მას შემდეგ არასოდეს წასულა საპარიკმახეროში. მის მაგალითს დანარჩენმა თანამშრომლებმაც მიჰბაძეს. როცა თავად წავიკითხე ეს დოკუმენტები, ყველაფერს მივხვდი", - განაცხადა ქალბატონმა სალიმ.
ვიეტნამის ომის დროს ამერიკის სპეციალური სამხედრო ძალების წარმომადგენლები მეცნიერებთან ერთად ინდიელთა რეზერვაციებს ათვალიერებდნენ და მომავალ ნიჭიერ მზვერავებს ეძებდნენ - ახალგაზრდა, ძლიერ მამაკაცებს, რომლებსაც მოქნილად და უხმაუროდ გადაადგილება შეეძლოთ.
ექსპერტები საუკეთესოთა შორის საუკეთესოებს არჩევდნენ და სპეციალურ რაზმებში ანაწილებდნენ. ცხადია, ახალწვეულებს თმას პარსავდნენ. სწორედ აქედან იწყებოდა უცნაური ამბავი.
ფრონტზე მიხვედრისას ინდიელთა ნიჭი და უნარი სადღაც ქრებოდა, ისინი იმედებს ვერ ამართლებდნენ.
მთავრობამ მიზეზების ძიება დაიწყო და შესაბამისი კვლევებისთვის ათობით მილიონი დოლარი დახარჯა. კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ მიზეზი სამხედრო ვარცხნილობა - გადაპარსული თავი იყო. მეცნიერები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ სწორედ თმა ინახავს მახვილ შეგრძნებებსა და ექსტრასენსორულ ინფორმაციას.
პენტაგონის საიდუმლო კვლევების ცენტრში მიჰყავდათ ნიჭიერი ინდიელები, რომლებიც წარმატებით აბარებდნენ ყველა ტესტს, შემდეგ ეტაპობრივად უმოკლებდნენ თმას და ისევ ცდიდნენ. აღმოჩნდა, რომ რაც უფრო უმოკლებდნენ თმას, მით უფრო იკარგებოდა მათი უნარები და სამყაროსთან განსაკუთრებული კავშირი.
შემდეგ გამოკვლევები ევროპელების შთამომავალ "ჩვეულებრივ" ამერიკელებსაც ჩაუტარეს.
ტესტი დაახლოებით ასეთი იყო:
